doğum gününe 2 kala...

Sevgili günlük,

zaman nasıl da su gibi akıp geçiyor değil mi?

sadece 1 sene önce bugün,

ay ne zaman patliicam ben diye

endişe ve heyecan içindeydim...

bakınız size bir foto

ekliyorum...

patlamam 2 kala...

göbek gerilmiş

leylaya dönecek yer kalmamış...

dönerken ittir kaktır

belli oluyor zaten...

Son günler nasıldı diye düşününce

hatırlamaya çalıştım..

Hafızamda pek çok şey o kadar silik ki..

Hatta bir günlük tutmaya başladımdı.

Hastaneye gitmek için kapıdan çıkarken hala yazıyordum

O sancıların doğum sancısı oldugunu hala anlayamamış saf bi anneyim ben...

Acaba nerede şimdi.

Kızımın doğum gününe yakın- doğumuma yakın...

Hatırladıklarım...

zaten doğumu 1 hafta gecikmiş-

2. haftaya girmiştik.

Doktor ne olur ne olmaz diye 2 günde bir NTSye

bağlıyordu beni.

O yatakta yatıp

göbeeme loli nin kalp sesini duymak için bişiiler bağlıyorlardı.

Alışmıştım ama

her seferinde acaba? demeden alamıyordum kendimi.

Loli eğer tembelse şeker çukulata yemem gerekiyordu...

Dönsün de

kalp atışları içerdeki durumları nasıl anlayabilelim diye...

Valla son dakikaya kadar keyfi çok yerindeydi.

Hiç çıkası yoktu...

O kadar ki,

21'i için

hastane randevusu almıştık.

Zaten odamızı doğum öncesi gidip seçmiştik.

pff okadar da "normal doğum" için çalışmıştım...

Suni sancı felan hiç istemediim şeylerdi...

Naapalım, kader utansın diyerek

son günleri sayıyordum.

Loli ters duruyordu

yanı tepesiyle gelmek yerine yüzüyle gelmek ister gibiydi

ve son hafta değil son günlerde bile hatta doğumun başlayacağı dakika bile

tersti...

ehe...