Evet
Post'un başlığını bööle koydum.
Yani önceki postla uğraşirken,
birden bebe telsizinden bir çığlık yükseldi..
ööle bi ağlamaydı ki, artık herşey için çok geçti..
evet sonunda biz de "çocuğunu yataktan düşürenler"
kervanına katıldık.
Leyla uyanmış ve bizi arar-uykulu uykulu emeklerken
yatağa yaptığımız engleeri aşıp yerde uyanmıştı,
hem de kafa üstü...
Çok ağladı..
Zor sakinleşti...
Bence acısından ziyade(elbette acıdı başı çünkü hemencik
boynnynk die şişti-kızardı - buz koyduk himen...)
korkudan ve şaşkınlıktan da ağlıyordu...
Yani zaten yalnız uyanmak onu korkutıyor- e bi de kafa üstü yerde uyanmak...
Off yaa.
Aklıma geldikçe kendime kızıp duruyorum...
O dakikakalar çok zor geçti...
Zor sakinleşti dedim ya- ben de zor sakinleştim...
Bi yandan Ali almaya çalışıyo kucağımdan bi yandan
Raya bana ver diyo.
nasıl sarılıp nasıl sıkı sıkı sarmaladıysam...
Arkamı dönüp yok saydım onları..
Pış pışlayıp sarıldım
Sallandım- salladım
UUuuuu uuu uuuu diye diye...
Soona meme vermee çalıştım-avunsun diye...
önce almadı..
soona sakinleşip kendine gelmeye başlayınca
nefesi düzelip durumu kabullenince memede
ağlaya-iç çeke sızlana uyudu..
off offf
Anne -baba olarak pek bilinçli- pek okur yazarız
maşallah Leyla da iyi gdio ama
mesela bu durumda ne yapmalı?
nasıl davranmalı
loli elini prize sokmaa çalıştığında?
zort die gözümden gözlüğü çektiğinde nasıl cevap vermeli?
Nasıl nasıl?
1 saatlik görüşememiz pırt die geçiverdi.
Leyla içerde Raya'nın ayağında sallanarak uyudu...
Biz de Ali ile sorup dinledik- öğrendik (umarım)
Mesela Leyla'nın bu düşmesi ile ilgili konuşurken
Nilüfer benim ağlamakla ilgili takıntımı bulup çıkarı verdi.
Aslı'nın kulakları çınlasın çınnn çınnn...
Ben de döküldüm...
Çözüldüm ya da...
Bi ara sadece benim için de çalışacağız.
Ali daha sert-mantıklı
ben de acaip sümüklü çıktım.
Oysa kendimi az duygulu felan bulurdum hatta...
Neyse
zamanla goreceğiz.
Ve Leyla eğer ağlaması gerekiyorsa bırakacağız ağlasın...
Karnı tok, altı temiz ve derdi yokken ağlıyorsa,
bırakıcaz ağlasın...
Ama hep kucakta....
Öğrenicez bakalım...
Zor...
Ağlarken- kızgınken
duygularını anlıyorum ve buradayım demeyi öğrenicez...
Boşver demeden...
ağlama isteğini frenlemeden bu duygusunu tamamen içinde
tamamlamasını bekleyeceğiz...
Nilüfer seans çıkışında pek sosyal buldu Leyla'yı
Dokunmanın Mucizesi(Jean Liedloff) olduğunu duyup
Loli'nin attachment parenting
mantığı ile büyütüldüğünü duyunca pek beğendi bizi...
Ay doktorlar beensin istio ya insanın canı
tuhafıma gidio arada ama ooole- naapiiym...
itiraf ediorum...
Mesal şimdi Hülya Sonugür azarlııcka mı beni...
"Aha salaklar- düşürdünüz kızı
ben size o kadar dedim yatakta yanlız bırakmayın die!" diicek mi?
2 kitap daha önerdi Nilüfer...
Bi tanesini zate Aslı bana verdiydi...
Okuyorum bi yandan- Gecen postlar da da bahsettimdi-
"Çocuğum Yemek Yemiyor"
ısmarladımdı o vakitlerde zaten...
1 Dihim'e bi bana...
Geldi kaç gün oluo... Başlamadım daha okumaa- okuucam isallah...
Ekim'de bakalım sıradaki seanslardan neler çıkacak...
