Babamızı beklerken...

Gectiğimiz hafta anneler günü sonrası

2 satır yazmışım,

oysa önemli bişii daha var yazmadııım..

Kızımızı başka bi doktora daha götürdük.

Dr. Hülya Sonugür.

(Sanırım Barbi'nin "6 aydan sonra anne sütü

pek de bişeye yaramıyo"sundan sonra

başladımdı kaşınmaya...)

Adını elbetteki herbişiide

danıştığım,

ilham veren anneliği ile kendime

örnek aldığım,

eserlerini hayranlıkla takib ettiğim,

sevgili arkadaşım

Aslı Tür'den duydumdu.

Loli'ni yemek yemesi hususundaki şaşkınlıklarıma

bir cevap olacak-farklı bir ses olacaktı...

Ve oldu da,

Bi kere Loli bebek maması yemeyecek- siz ne

yiyorsanız onu yiyecek- sizinle.

E tabiiki organik ve sağlıklı yiyeceklerden

bahsediyor...

Aşılardan da ne kadar fena ve gereksiz olduklarını

anlatalak vaz geçirdi bizi.

(Bence Ali de vazgeçmiştir)

Dr. ziyareti sonrasında zaten hemen basladık,peynir ekmekli yemeğe.

İşte be benim kızım!

Zaten bunu bekliyomuş.

Bebek mamasını heralde o yüzden sevmiyormuş!

Artık abla oldu...

Yer gök mama oluo ama şahane de yiio kızım!

(şahane: 2 kaşık kadar yemek ve yoğur- 1 çentik ekmek-peynir gibi)

Meme tam gaz devam!...

Akşam yemeğini loli ile yemeyi henüz başaramadık!

Saatleri tutturamıyoruz.

...

Leyla son 1 haftadır uzandığında

(al beni diye kollarını yukarı kaldırarak)

GEEL GEL yapıyo

minik elleriyle

ya da üşendiğinde,

bişiiler eline gelsin istio...

ehe

bana benzio kızım!

artık tipi de accuk benzemee başladı hem...

bi de yürümek istio - emeklemek yerine....

Banyo küveti kalkti,

kucaamda duş yapıos...

Bi de bu var gelişme olarak...

Ali bugün itibariyle yok.

Kore ve Dubai- Abudabi sonrasında yarın gelecek.

heyecanla bekliyoruz.

özledik çok.

Kızımlan babasını özledik.

Raya var,

annem, babaanne burda,

ofiste çocuklar,

hande, irem, özge..

Ama yalnızım genede...

Ali ile paylaşmak

Leyla'yı...

Özledim kocamı...